కృష్ణపట్నం పోర్టు

నా చిన్నప్పటినుండి వింటూ ఉన్నానీమాట,ఇప్పటికి కుదిరింది.నెల్లూరు దగ్గర మైపాడు సాగరతీరం చాలా సుందరమయిన ప్రదేశం.కృష్ణపట్నం పోర్టు రావడం వల్ల ఇక్కడ చాలా మందికి ఉద్యోగ అవకాశాలు కుడా బాగా వస్తాయి. కృష్ణపట్నం అనగానే మేము చిన్నపుడు దీనికి దగ్గరలోని మైపాడు కి వెళ్ళిన సంగతి గుర్తొస్తుంది. నా జీవితంలో మొట్ట మొదటసారి సముద్రం చూసింది ఇక్కడే!

నేను ఇంటరు నెల్లూరు సర్వోదయా కాలేజ్ లో ఇంటరు చదువుతున్న రోజుల్లో నా పాత స్నేహితులు రాయవరపు కోటేశ్వర్ రావు,చిలకా శ్రీధర్ రెడ్డి కలిసి వెళ్ళాం! కోటేశ్వరరావు(ఇతన్ని కోటీ అని పిలుస్తాము)వాళ్ళ నాన్న మైపాడుకి దగ్గరలో విలేజ్ అసిస్టెంటుగా పని చేసారు ఇంతకు ముందు.కోటీ వాళ్ళ నాన్న కోటీ చదువుల కోసం నెల్లూరు మూలాపేట కి వచ్చేసారు. శ్రీధర్,నేను కుడా రాపూరు నుండి చదువుల కోసం నెల్లూరు వచ్చి మేము మూలాపేటలో,వాళ్ళు ఫతేఖాన్ పేటలో ఉండేవాళ్ళం. అపుడు ఎండాకాలం సెలవులు అనమాట,అందరం వరికుంటపాడు వెళ్దామని కోటి అన్నాడు.అలాగే అని అందరం ఇంటి దగ్గర పర్మిషన్ తీసుకుని మరుసటిరోజు బయలుదేరాం!నేను,శ్రీధర్ వెంకటరమణ హోటెల్ కి వెళ్ళి "సింగపూర్ పరోటా" పార్శిల్ కట్టించుకుని ఆత్మకూర్ బస్స్టాండ్ వెళ్ళి మైపాడు బస్ ఎక్కాం.నెల్లూరు నుండి ఒక గంట ప్రయాణం అనుకుంటా,మధాహ్నం సమయంలో వరికుంటపాడు దిగాం.కోటి కి తెలిసిన వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్ళాం.వాళ్ళ ఇంటికి వెనకవైపునే సముద్రం!అక్కడ టీ తాగి సముద్రం వైపు పరిగెత్తాం!సముద్రం దగ్గరవుతన్నంత సేపూ విపరీతమయిన శబ్దం,దూరంలో గోధుమ వర్ణంలో ఇసుక,దాని చివర ఉరకలేస్తూ నురగలు కక్కుతున్న బ్రమ్హాండమయిన సముద్రం! అలా పరిగెడుతూ సముద్రం లోకి దూకేసాం అందరం.వచ్చే అలతో పాటూ రావడం,మళ్ళీ అలతో పాటూ తిరిగి వెళ్ళడం ఇలా సరదాగా ఆడుకున్నాం నేనూ,కోటి,శ్రీధర్.మా ముగ్గురికీ ఈత రాదు,అందుకని ఒడ్డుకి దగ్గరలోనే ఉండి సముద్రంతో ఆ రోజు గడిపాం. సూర్యాస్తమయం వరకు ఉండి సముద్రానికి వీడుకోలు చెప్పి నెల్లూరికి బయలుదేరాం.